Што беше првичната идеа да се размисли и да се обиде да се направи спој помеѓу Nissan и Honda?
Има многу историја овде, како што знаете и само за контекст на вашите читатели, работев во Nissan 23 години, 13 од тие години во основа со седиште во Јапонија и очигледно се искачив на ранговите за на крајот да станам главен оперативен директор. Бев во Nissan пред неговиот сојуз со Renault и секако кога тој сојуз се случи. И тој сојуз сега е по сите намери и цели мртов, како што знаете, главно како резултат на фијаското околу Карлос Гон. Nissan е интересна компанија. Тоа е многу горда компанија, таа е многу инженерска компанија.
Има кревко его, верува дека технички е најдобра и тоа можеби е така, или можеби не е точно, но она во што не е добра е бизнисот, посебно во планирањето на производот. Алијансата направи многу работи. На крајот беше прилично кревка, но она што го направи беше што донесе силно лидерство во особено планските аспекти на компанијата. Така, можеше да ги искористи производните способности на Nissan и техничките способности, но го купи конкретно менаџментот за да се грижи за производното и корпоративното планирање. Тоа започна со еден господин Патрик Палата, кој стана главен извршен директор на Renault. Тогаш во основа го наследи Карлос Таварес.
Се разбира, Карлос Таварес славно потоа стана извршен директор на Stellantis, а потоа го следев јас и јас сум прилично горд што сум во тоа, тој кадар на луѓе кои можеа да направат многу, многу силна производна постава. Знаете, меѓу нас, ние, го создадовме Qashqai, го создадовме Juke, го создадовме Titan и секако Leaf. Кој би можел да го заборави Nissan Leaf, за кој со гордост велам дека беше еден од моите „деца“? Тоа планирање беше големо од меѓународна перспектива и беше многу вкоренето во очекувањата на клиентите. Сега, откако ја напуштив компанијата, почна да се случува хаосот, голем притисок околу станувањето сè повеќе и повеќе финансиски ориентирани, се работеше пократкорочно и потоа колапсот на алијансата и последователно она сѐ што се случи. Мислам дека Nissan не инвестираше во своето портфолио на производи и не можеше да ги задоволи потребите на клиентите. Во САД не беше во можност да обезбеди соодветни хибридни возила. Во Кина, Nissan не беше во можност да произведе соодветни електрични возила. Изгуби многу на европскиот пазар, делумно поради тоа што повеќе ја нема поддршката од Renault.
Сега наспроти таа позадина, почнува да се гледа финансиска неволја и ги видовте предупредувањата за профит и ги видовте двапати неуспешните програми за пресврт што ги предложи Учида сан. Така, тие го скенираа универзумот на автомобилската индустрија и рекоа со кого да бидеме партнери? Што да правиме? Сега можам да ви кажам, се навраќам на тоа кревко его и тоа чувство на национална гордост. Нема шанси Nissan лесно да дозволи да биде преземен од Кинез или Тајванец, па дури и општо земено, странски субјект. И така веднаш го добивате повратниот удар од тоа. Тие си рекоа, би можеле да се здружиме со Honda и тоа е почетокот на тие дискусии веројатно промовирани од МИТИ (Јапонското министерство за индустрија), многу моќно тело во Јапонија, кое смета дека двете компании се малку заостанати кога станува збор за електричните автомобили. Зошто не се здружите? Сега поентата е ако сте Honda, зошто би сакале да се здружите со Nissan кој моментално поминува низ многу, многу болки и многу проблеми и има многу пресврт да направи. И Honda се согласи, да, можеме да се собереме, но по наши услови, не по заеднички услови. Вие ќе работите за нас, во суштина се спојувате во Honda. И секако повторно се враќаме на гордоста на Nissan. Запомнете, Nissan е Токио. Раководството на Nissan отиде во Универзитетот Васеда или Универзитетот во Токио. Тие ја сметаат Honda за нивни селски братучед, тука нема голема доза на почит. Тие (Nissan) секогаш се бореа да бидат број два во Јапонија, а можеби и број еден и идејата дека ќе бидат потчинети од Honda за нив би била целосно неприфатлива како што се манифестираше со прекинот на разговорите.
Сега тоа ве остава со Honda која несомнено ќе ги приспособи своите ЕВ, ќе ја проголта нивната гордост, ќе продолжи понатаму и, без сомнение ќе биде успешна, заедно со Toyota. Nissan генерира огромни долгови кои доспеваат. Има вистински проблем со текот со готовински капитал, нема мускули. И речиси се најде повторно во ситуација во која беше во 2000-та година, во точка каде што беше на работ. И, тоа е дилемата за Учида и неговиот менаџерски тим. Тоа мора да се направи сега, без да се има поддршка од такви како Renault или Honda или во моментот како што гледаме, некој друг.
Знаеш, те слушав многу внимателно и уште се прашувам една едноставна математика, аритметика. Кога почнаа дискусијата беше јасна берзанската вредност како Honda е пет пати поголема од Nissan.
Така е, значи, ако сонувате да имате спојување помеѓу еднаквите, како сакате да бидете рамноправни со некој што е пет пати поголем од вас? Значи проста математика, покажува дека ќе бидеш според вредноста 17%, 15% од друштвото. Па како очекуваш да бидеш еднаков? Така, за мене беше малку чудно како почнаа, како им веруваа на Учида Сан и неговиот тим дека можат да бидат рамноправни. За вас и за сите луѓе со доволно искуство во историјата на автомобилската индустрија во последните 50 години е очигледно дека во овие ситуации дека извршниот директор на послабиот партнер веднаш заминува . Па, како беше возможно наивниот пристап од Учида Сан? Мислам дека донекаде беа разгалени. Реалноста беше дека Renault одлично се однесуваше со Nissan. Знаете, во основа Nissan беше на колена. Renault можеше лесно да го апсорбира и да го создаде како филијала на Renault. Всушност, тоа беше голем притисок што се случи подоцна, во основа да се консумира Nissan и тие не го направија тоа затоа што ја почитуваа компанијата, ја почитуваа гордоста на Nissan. Запомнете Nissan како превод е јапонската индустрија, гордоста на Јапонија, тоа го почитуваа и Карлос Гон и Луи Швајцер (претходни челници на Renault). Всушност, му давам повеќе заслуга на Швајцер, го сфати тоа и направи „сладок договор“. И не знам дали ви е познат изразот „На подарен коњ забите не му се гледаат“?.
Да, тоа е важи на многу јазици…
Ова во суштина се случи што во основа, знаете, Nissan беше спасен од Renault, Nissan не беше експлоатиран од Renault. Но, тогаш го имате ударот кој ја враќа гордоста на Nissan затоа што чувствуваше дека Nissan е многу подобар од Renault. А реалноста е дека на Renault не му оди лошо во моментов.
На Nissan му оди ужасно. Всушност кој беше послаб од двајцата партнери? Реалноста покажува дека тоа е Nissan. Мислам дека не се пружаат две такви шанси. Следниот договор, многу поверојатно дека ќе биде комерцијален и многу е поверојатно да биде преземање затоа што да бидеме искрени, алијансата не функционираше и никој нема да склучи сојуз со Nissan. Реалноста е единствениот начин на кој мислам дека Nissan ќе се спаси, а тоа е дека Nissan треба да биде преземен од некој.
И кој би можел да биде среќникот?
Не знам дали велиш дека е среќникот или не. Гледам наназад на можностите што ги имаше Nissan во соработката со Renault и знаете, еден момент со малку повеќе прагматизам можеше да пристигне General Motors, сигурно можеше да го отрезни Chrysler. Ова беше пред Stellintis да го земе Chrysler на принципите околу кои тимот размислуваше тогаш за трите столба, САД, Европа и Азија. Точно, многу е релевантно. Сепак, вистината на работата веројатно е дадена таму каде што сме во моментов, најверојатно, најверојатната група која би била заинтересирана да го преземе Nissan би била веројатно Кинеска.
Претпоставувам дека тоа не дава добро чувство за егото во Јапонија.
Не, би било, би било страшно. Евемтуалното кинеско превземање би можело да биде блокирано. Но запомнете кога се случи сојузот со Renault, јапонското министрество за индустрија и трговија не беше подготвено да го спаси Nissan. Не гледам зошто би било поинаку сега, дали може да функционира? Мислам дека би можело да функционира, но да, би било многу лошо за егото, но би било и последица од тоа што не го прифатиле сојузот. Знаете, има последици за сè и мислам дека однесувањето на Nissan во сојузот беше прилично лошо да бидам искрен.
Значи, на крајот, кое е, да речеме, најдоброто сценарио за Nissan за сега и за следните години?
Најдобар случај е мислам дека тие ќе најдат пријател во Јапонија. Еден од, еден од најотпорните пријатели е Toyota. И како што знаете, Toyota беше многу добра како бастион на Јапонија и ги прегрнува компаниите како Suzuki и Daihatsu. Ова тешко дека ќе се случи. Но, тоа можеби би било едно решение кое во основа е, знаете, Japan Inc. Се здружува и се консолидира до одреден степен и, во основа, знаете, Nissan е, продолжува да биде бренд поддржан од Toyota.
Тоа е една можност. Целото здружување на сите технологии и, во основа мислам дека Јапонија има добри шанси да го достигне. Тоа е најслаткото што можев да го замислам. Најекстремното секако е дека тие едноставно ќе банкротираат. Дозволено им е да банкротираат, а решението помеѓу е дека со стечајната маса би можела да управува технолошка компанија. Можете да замислите дека тоа е нешто со кое тие би можеле ментално да живеат. Од друга страна тоа може да биде кинески сопственик.
Изгледа надвор од сета оваа ситуација во која е Honda, оди добро. Немаат, не се грижат премногу за тоа што се случило. Дали е вистина или не?
Honda е многу издржлива компанија. Видете, тие направија грешки. Доцнеа во ЕВ, некако ги ставија парите на водород. Водородот не се развива брзо. Сега се во тек. Но, тие се многу издржлива компанија и имаат добар менаџмент. И мислам дека ќе им биде добро. Мислам дека тие ќе продолжат можеби помалку важни отколку што се денес. Но, сепак има место за Honda. Сè уште купувачите тежнеат да имаат Honda. Веројатно за акционерите на Honda, немањето багаж на Nissan е веројатно добра вест.
Замислувам дека луѓето од МЕТИ кои го поттикнаа спојувањето се малку вознемирени од ситуацијата. Значи може ли МЕТИ нешто да направи во оваа ситуација?
Да, очигледно работеле во најдобар интерес на јапонската индустрија. Тие се моќни и, без сомнение, ќе бараат други решенија и сигурен сум дека ќе го повикаат Учида Сан како одговорен затоа што не успеал да направи некаков пресврт во моментов.
Последно прашање. Ако ве замолат да станете извршен директор на Nissan, ќе го прифатите тоа или не? Затоа што ти си најмногу, можам да кажам, соодветна личност да го направи тоа.
Ќе се борев, морам да кажам, бидејќи уште во времето на алијансата можеше да се види излезот, можеше да се види што треба да се направи и можеше да се искористат односите со Renault. Требаше да Nissan да се обиде да го трансформира неговиот куп долгови што се зголемува со неговата актуелна палета на производи, со сета инвестиција што е неопходна. Тоа е многу тешка работа. Интересен предизвик и ја сакам Јапонија и патем го сакам Nissan. Но, не гледам очигледно решение за тоа како успешно би го направиле тоа или како би можеле да гарантирате, знаете, би сакале да го повторите она што го направи Гон и да ја свртите ситуацијата за две години. Мислам дека треба повеќе трпение од тоа. Неопходно е партнерство, соработка, спојување. На Nissan му треба помош.
Енди, многу ти благодарам за оваа спектакуларна дискусија за твојата длабинска анализа на ситуацијата на Nissan и јас, сигурен сум дека луѓето ширум светот високо ќе ги ценат твоите коментари. Ви благодариме многу што одвоивте време да бидете со нас.
Ми беше задоволство.
